Kamil Walczak

Paulo Sousa ma już za sobą kilka spotkań w roli selekcjonera reprezentacji Polski. Za Portugalczykiem także niezbyt udane Euro 2020. Najbardziej rażące w dotychczasowej kadencji szkoleniowca jest nieporadne zachowanie obrońców w defensywie. Przekłada się to na ogromną ilość goli, jakie tracą „Biało-Czerowni”. 51-latek zajmuje jak na razie niechlubne pierwsze miejsce w rankingu selekcjonerów, za którego sterami Polacy tracili najwięcej bramek. 

Za Sousą już 10 spotkań w roli selekcjonera naszej reprezentacji. Jak na razie jest to przygoda dosyć przeciętna. Raz kibice są zachwyceni pomysłem Portugalczyka, zaś po chwili krytykują go za podjęte decyzje.

Największe kontrowersje wzbudza gra kadrowiczów w defensywie. Od ośmiu meczów „Biało-Czerwoni” nie zachowali czystego konta, zaś gola władowała nam nawet reprezentacja San Marino.

Niechlubny lider

Póki co Sousa może pochwalić się niezłym wynikiem strzeleckim. Za jego kadencji Polacy strzelają dużo bramek, jednak jest to niewielkie pocieszenie. Równolegle ze zdobywanymi golami idą rażące błędy w obronie i głupio tracone bramki. Do takich należy między innymi trafienie dla San Marino w ostatnim meczu eliminacyjnym.

Dla uwypuklenia problemu wystarczy przytoczyć sobie liczby. Biorąc pod uwagę ostatnich selekcjonerów Paulo Sousa może się „pochwalić” największą średnią traconych goli na mecz. U Portugalczyka wynosi ona aż 1,60 gola na mecz.

Dla porównania, chociażby za czasów Waldemara Fornalika traciliśmy 1,22 bramki na mecz. Podczas kadencji Jerzego Brzęczka (więc historia najnowsza) było to natomiast zaledwie 0,83.

Średnia liczba straconych goli na mecz za kadencji ostatnich selekcjonerów:

Wraca temat Superligi! Aleksander Ceferin podczas zgromadzenia generalnego Europejskiego Stowarzyszenia Klubów ponownie zabrał głos ws. projektu Florentino Pereza. Prezydent UEFA znowu zaatakował koncepcję prezesa Realu Madryt.

Kilka miesięcy temu piłkarskim światem wstrząsnęła wieść o zawiązaniu się Superligi. Przedstawiciele największym klubów w Europie chcieli stworzyć nowe rozgrywki, skupiające same najmocniejsze drużyny. Tym samym chcieli rzucić wyzwanie UEFIE oraz prowadzonych przez nich Lidze Mistrzów i Lidze Europy.

„Szarlatańska Superliga”

Finalnie pomysł upadł, lecz sporo namieszał w myśleniu środowiska. Po raz kolejny na temat Superligi wypowiedział się Aleksander Ceferin, ponownie krytykując założeniu nowego tworu.

– W 2020 i 2021 roku nic nie było normalne ani takie, jak oczekiwano. Chcemy wrócić do normalności. W tym celu musimy być zjednoczeni wobec tej nieszczęsnej i szarlatańskiej Superligi. Mamy nadzieję, że to tylko epizod. Nie chcemy przeżywać tego ponownie. Chcemy razem iść w kierunku normalności. Musimy być modelem dla piłki nożnej i trzymać się razem. Musimy objąć całą piłkarską rodzinę – stwierdził prezydent UEFA na zgromadzeniu generalnym Europejskiego Stworzyszenia Klubów Europejskich. 

– Nie zezwalamy na nierozsądne działania. Finansowe fair play musi iść w kierunku silniejszego systemu, który pozwoli na bezpośrednią kontrolę i odpowiedzialność finansową. Taki system ustabilizuje europejską piłkę i pozwoli na zyski. Będziemy dalej dawać szansę klubom, by było więcej turniejów i meczów – dodał.

Co z mundialem?

W ostatnim czasie pojawiła się także informacja, według której mistrzostwa świata mogłyby przejść reformę. Po jej wprowadzeniu mundial rozgrywałby się co dwa lata, a nie jak ma to miejsce obecnie — co cztery. Ten pomysł również nie podoba się Ceferinowi.

– Mundial ma swoją wartość, bo jest co cztery lata. Gdyby odbywał się co dwa lata, straciłby na wartości. Kluby i reprezentacje muszą zajmować swoje miejsce sportowe i finansowe. Kluby są w dobrych rękach, przyszłość będzie lepsza. Jeśli coś jest dobre dla klubów, to będzie dobre dla UEFA – przyznał.

Swoje zdanie na temat ostatnich wydarzeń związanych z Superligą przedstawił także Nasser Al-Khelaifi. Prezes PSG po zamieszaniu wyrósł w oczach UEFA na jednego z bohaterów, który sprzeciwił się dołączenia do nowych rozgrywek.

– Powiem tylko, że starano się nas podzielić, a osiągnięto coś przeciwnego. Jesteśmy jeszcze bardziej zjednoczeni i silniejsi. Trzy zbuntowane kluby marnują energię i dalej krzyczą w niebo, inne posuwają się naprzód i skupiają swoje siły na budowaniu lepszej przyszłości dla europejskiej piłki. Potrzebna jest stabilizacja finansowa. Jeśli nie zareagujemy szybko, konsekwencje mogą być nie do naprawienia. Trzeba przemyśleć finansowe fair play i utrzymywać bliższe relacje z UEFA. Myślimy, że futbol jest dla wszystkich. Jedną z najważniejszych kwestii są mecze międzynarodowe. To krytyczna sytuacja, nie można jednostronnie podejmować decyzji. Trzeba też oddzielić piłkę od polityki, żaden rząd nie może wywierać presji – mówił na zgromadzeniu.

Adam Buksa był jedną z najjaśniejszych postaci reprezentacji Polski podczas niedzielnego meczu z San Marino. 25-latek ustrzelił hat-tricka, za co otrzymał wiele gratulacji. Także „La Gazzetta dello Sport” postanowiła go wyróżnić, jednak… coś poszło nie tak. 

Buksa w ostatnich dwóch meczach „Biało-Czerwonych” strzelił aż cztery gole. Poza hat-trickiem z San Marino dołożył trafienie w starciu z Albanią, kilka dni wcześniej. Taka dyspozycja napastnika sugeruje, że Paulo Sousa postawi na niego także w nadchodzącej rywalizacji z Anglią na PGE Narodowym.

Olek czy Adam, co za różnica?

Snajper New England Revolution zebrał sporo gratulacji za występ przeciwko San Marino. Trzy gole strzelone przez 25-latka postanowiła docenić także włoska „La Gazzetta dello Sport”. W gazecie ukazał się obszerny artykuł poświęcony, jak się zdawało, reprezentantowi Polski.

Dziennikarze nie spisali się jednak najlepiej. Tekst bowiem dotyczył Buksy, ale Aleksandra, a więc młodszego brata Adama, piłkarza Genoi. To właśnie ex zawodnika Wisły Kraków przedstawiono jako zdobywcę hat-tricka przeciwko San Marino.

Warto również zaznaczyć, że artykuł jest dostępny wyłącznie w wersji premium „LGdS”. Kompromitacja pełną parą.

"La Gazzetta dello Sport" kompromituje się… zresztą nie po raz pierwszy. Wczoraj hattricka strzelił Adam Buksa (występujący w MLS), a oni wzięli go za Aleksandra Buksę z Genoi. Powstał o nim cały artykuł – i to jako kontent premium 🤦‍♂️ pic.twitter.com/qHucuwN8LT

— Wilku (@Wilku_ASR) September 6, 2021

Nicola Zalewski ma za sobą pierwszy z miejmy nadzieję, wielu występów w reprezentacji Polski. 19-latek w debiucie przeciwko San Marino zanotował asystę oraz niemal wywalczył rzut karny. O odczuciach związanych z pierwszym meczem w narodowych barwach opowiedział w pomeczowym wywiadzie.

Dla Zalewskiego są to naprawdę udane miesiące. Młody Polak przebojem wbija się do seniorskiej drużyny AS Romy. Ma za sobą udany okres przygotowawczy, zaś sam Mourinho potwierdził, że będzie dawać mu szanse do pokazania się w Serie A.

Dodatkowo otrzymał możliwość debiutu w reprezentacji Polski. Nie dość, że Paulo Sousa powołał go na wrześniowe zgrupowanie, to jeszcze wprowadził go na drugą połowę spotkania z San Marino.

Dobry prognostyk

Zalewski odwdzięczył się selekcjonerowi za zaufanie. Najpierw 19-latek o mało nie wywalczył rzutu karnego. Po wideo-weryfikacji sędzie zadecydował jednak, że rywal faulował go tuż przed linią pola karnego gospodarzy.

To natomiast nie zniechęciło pomocnika. W ostatnich minutach posłał świetną piłkę do Adama Buksy, a temu nie pozostało nic więcej, jak tylko dołożyć nogę. W ten sposób, w swoim debiucie Nicola Zalewski zanotował pierwszą asystę w biało-czerwonych barwach.

Po ostatnim gwizdku przyznał, że denerwował się nieco ewentualnym występem. Finalnie jednak presja odpuściła.

– Trochę presji było, ale później dobrze się czułem. Cieszę się bardzo z tego debiutu i asysty – powiedział 19-latek.

– To była normalna, prostopadła piłka. Wrzuciłem lewą, słabszą nogą. Dobra piłka i Adam strzelił. Cieszę się bardzo, a teraz skupienie na Anglii – dodał.

– Trener powiedział, by grać spokojnie, czysto i po prostu robić swoje – tłumaczył wytyczne, jakie przekazał mu Sousa. 

Ponad pół miliarda euro na jednego zawodnika? Tak, to możliwe, ale tylko w specjalnych warunkach. A takie z pewnością posiada PSG. Wydatki paryżan na utrzymanie w klubie Neymara niebawem przekroczą tę astronomiczną kwotę.

Neymar w dalszym ciągu pozostaje bohaterem najdroższego transferu w historii piłki nożnej. Kiedy w 2017 roku Brazylijczyk przechodził do Paryża, FC Barcelona otrzymała za niego 222 mln euro. To oczywiście był dopiero początek i na i tak olbrzymiej kwocie wcale się nie skończyło.

Karuzela finansowa

Przypomnijmy, że 29-latek podpisał z PSG pięcioletni kontrakt. Na jego mocy zarabiał rocznie 43 334 000 euro brutto. W umowie zawarto również opcję przedłużenia o kolejny sezon, do końca czerwca 2023 roku. Oczywiście z tego zapisku skorzystano, co jednak wiązało się z podwyżką. Takim sposobem pensja Neymara uległa powiększeniu, tym razem na 50 556 117 euro brutto.

„El Mundo” wyliczyło, że tylko do tej pory PSG wydało na transfer Brazylijczyka oraz jego wynagrodzenie łącznie 489 228 117 euro. Tak gigantyczna kwota to jednak nie koniec. Wszak Neymar przedłużył niedawno kontrakt z paryżanami do połowy 2025 roku.

Należy oczywiście pamiętać, że Neymar to nie tylko maszynka do ciągnięcia pieniędzy. Piłkarz w zamian za tak wysoką gażę przekazał klubowi między innymi pełnię praw do wykorzystywania swojego wizerunku. Nie wspominając oczywiście o swoich wpływach przy transferach poszczególnych zawodników oraz samych boiskowych umiejętnościach.

Kamil Grabara obecnie wciąż pozostaje jednym z większych polskich talentów, jeśli chodzi o pozycję bramkarza. Mimo że 22-latek nie jest już zawodnikiem Liverpoolu, to w barwach FC Kopenhaga spisuje się bardzo dobrze na początku sezonu ligi duńskiej. W przeszłości golkiper miał okazję pracować z Jurgenem Kloppem. W rozmowie z portalem meczyki.pl wspomina niemieckiego szkoleniowca. 

Jak na razie FC Kopenhaga z Grabarą w składzie notuje świetny początek sezonu. Odnieśli pięć zwycięstw oraz zanotowali dwa remisy, nie ponosząc przy tym żadnej porażki. Polak w tych spotkaniach czterokrotnie zachowywał czyste konto i wpuścił zaledwie pięć bramek (najmniej w całej lidze).

Przed rozpoczęciem sezonu 22-latek ostatecznie rozstał się z Liverpoolem. Z klubem ze stolicy Danii związał się pięcioletnim kontraktem.

„Nie mogłem wybrać lepiej”

Kamil Grabara udzielił ostatnio wywiadu portalowi meczyki.pl. Bramkarz podsumował w nim swoją przygodę w Anglii oraz odniósł się do swojej decyzji o opuszczeniu Anfield.

– Czy mam kompleks tego, że nie zadebiutowałem w Liverpoolu? Nie no, nie odkryję Ameryki, ale powiem tak… Ilu było zawodników w akademii Liverpoolu, którzy nie doczekali się debiutu? No multum. Takie jest życie, najwidoczniej nie miałem zadebiutować. Czasu nie cofnę, ale nie skończyłem na peryferiach futbolu. Nie gram w drugiej lidze kazachskiej, z całym szacunkiem do Kazachstanu. Jestem w fajnym miejscu i to, że ta ścieżka nie prowadziła przez bramkę Liverpoolu… No taki jest świat – stwierdził Grabara na łamach meczyki.pl.

– Wystarczy sobie spojrzeć na stadion Kopenhagi, kibiców, na to jak płacą. Ja znam paru chłopaków, dla których takie pensje to jest nic, ale to normalna sprawa. Mógłbym zostać w Liverpoolu, po podpisaniu nowego kontraktu po EURO, zostałoby mi cztery lata kontraktu, myślę że po tych czterech latach nie musiałbym już nic robić w życiu. Ja swoje ambicje mam i nie jestem typem człowieka, który chce się dorobić, ale się nie narobić. Ja taki nie jestem. Nie mogłem wybrać lepiej na ten moment – dodał.

Klopp i jego uśmiech

Grabara opowiedział także nieco o współpracy z Jurgenem Kloppem. Niemiec znany jest ze swojego doskonałego warsztatu szkoleniowego. Bramkarz skupił się jednak na sposobie bycia swojego byłego trenera. Konkretnie zwrócił uwagę na jego… uśmiech.

– Nie wiem, czy jego uśmiech może się znudzić, ale czasami już wkur**a. Dlaczego? Całe życie człowiek się nie uśmiecha, więc to jest takie, no…czasami jest to trochę męczące. Ja po prostu siedziałem na du*ie i trochę mnie to denerwowało po jakimś czasie – przyznał 22-latek.

Przypomnijmy, że Grabara grał w Danii już wcześniej. W sezonach 2018/19 oraz 2020/21 bronił bramki Aarhus GF. W jego barwach wystąpił łącznie 45 razy. Łącznie 15-krotnie zachował czyste konto. Do klubu z Superligi wypożyczany był z Liverpoolu.

Źródło: meczyki.pl

Łukasz Fabiański niedawno zdecydował się na zakończenie kariery reprezentacyjnej. Decyzja 36-latka pojawiła się nagle na łamach „Łączy nas Piłka” i zaszokowała większość kibiców. W rozmowie z „Canal+ Sport” bramkarz Welst Hamu wypowiedział się na temat ewentualnego meczu pożegnalnego z orzełkiem na piersi. 

Na decyzję Fabiańskiego wpływ mogła mieć jasno ustawiona hierarchia w drużynie Paulo Sousy. Portugalczyk z miejsca zapowiedział, że będzie stawiać na Wojciecha Szczęsnego. Tym samym zmienia uległa rotacja, którą prowadził Jerzy Brzęczek, wystawiając raz jednego, raz drugiego golkipera.

Ostatni taniec?

W rozmowie z „Canal+ Sport” Fabiański oznajmił, że temat pożegnalnego meczu podejmował w rozmowach ze Zbigniewem Bońkiem. Wówczas to on był prezesem PZPN. Teraz tę funkcję pełni Cezary Kulesza. 36-latek nie ukrywa jednak, że byłby to dla niego ogromny zaszczyt wystąpić w narodowych barwach ten jeden, ostatni raz.

– Decyzję podjąłem już jakiś czas temu. Natomiast, kiedy ją ogłaszałem, rozmawiałem na temat pożegnalnego meczu z byłym prezesem Polskiego Związku Piłki Nożnej. Troszkę się pozmieniało, ale oczywiście byłby to dla mnie ogromny zaszczyt – przyznał w „Canal+ Sport”.

– Nie chcę wywierać jakiejkolwiek presji czy czegoś w tym stylu. Jeśli dojdzie do takiego spotkania, byłoby to dla mnie ogromnym wyróżnieniem – dodał „Fabian”.

– Jest podejrzewam wielu reprezentantów, którym może taki mecz się należał, ale do tego nie doszło. Ja będę spokojnie czekał. Jeśli taka sytuacja będzie miała miejsce, na pewno będę szczęśliwy i zaszczycony. Jeśli nie, to też na pewno wszystko uszanuję. Jeszcze takich rozmów nie było – podsumował 36-latek.