Mieli zostać gwiazdami ekstraklasy, a wyszło jak zawsze. Przychodzili ze statusem „gwiazdy”, a odchodzili w cieniu swoich kolegów z drużyny. Przedstawiamy 10 największych transferowych wtop polskich klubów. Kolejność losowa.
1. Eduardo da Silva (Legia Warszawa)
Ojj cóż to był za transfer, nie zapomnimy go nigdy. Przywędrował do Polski wraz z początkiem 2018 roku. Pomimo 35 lat na karku, wciąż wiązano z nim ogromne nadzieje. CV bowiem miał znakomite, zaliczył niekrótkie przygody w Arsenalu i Szachtarze. W reprezentacji kraju zaliczył 62 występy, w których zdobył 29 bramek. Jak na ekstraklasowe warunki piłkarz znakomity. Drugim Igorem Angulo, który wciąż ładuje bramki pomimo skończonych 36 lat, to on nie został. Niech przemówią liczby – 14 meczów, 0 bramek. Dziękujemy, lecimy do kolejnego punktu.
2. Thomas Necid (Legia Warszawa)
Nie cofamy się daleko do przeszłości, ponieważ czeski piłkarz zawitał na Łazienkowskiej w styczniu 2017 roku. Do Polski przybył na zasadzie wypożyczenia z Bursasporu. W Legii miał zastąpić Nemanję Nikolicia, który odszedł podczas tego samego okienka do MLS. Jakie statystyki zaliczył Necid w polskiej ekstraklasie? Nie miał on zbyt wielu okazji do gry z powodu przewlekłych urazów. Na boisku pojawił się 8 razy, zdobył 1 bramkę, a także raz zaliczył asystę. Szału nie ma, d**y nie urywa.
3. Denis Thomalla (Lech Poznań)
Ahh, ile to powstało memów o niemieckim napastniku? W Poznaniu zasłynął głównie z tego, że systematycznie marnował tzw. „setki”. Zacznijmy od tego, że ten transfer można w jakiś sposób uzasadnić. Niemiec trafił do Polski w wieku 23 lat, a sezon prędzej zdobył 10 bramek i zaliczył 7 asyst w 29 spotkaniach ligi austriackiej, co jakby nie patrzeć jest solidnym wynikiem. W Polsce nie było już tak kolorowo. Na Bułgarskiej spędził pół roku, w 27 spotkaniach strzelił zaledwie 2 gole.
4. Hildeberto (Legia Warszawa)
Do Legii przychodził jako perspektywiczny prawy obrońca wywodzący się z akademii Benfici. W wieku 21 lat miał już za sobą 22 występy na poziomie Championship. Jakby dołożyć do tego stosunkowo niedużą kwotę zakupu przez warszawski klub (100 000$), to mogło się wydawać, że Legia zrobi na nim niezły interes. Jak wiemy, tak się nie stało. Portugalczyk przez większość czasu zmagał się z nadwagą, przez co Legia po zaledwie 6 miesiącach wypożyczyła go do Northampton. Po powrocie z wypożyczenia został sprzedany do rodzimej Vitorii Setubal.
5. Mikel Arruabarrena (Legia Warszawa)
Tym razem cofnijmy się kilkanaście lat wstecz. Rok 2008. Legia rezygnuje z pozyskania Roberta Lewandowskiego. Na Łazienkowską trafia hiszpański napastnik Mikel Arruabarrena. Z czym teraz możemy kojarzyć ten ruch transferowy? Z pewnym cytatem. „Możesz sprzedawać Lewandowskiego, mamy Arruabarrenę”. A jak faktycznie potoczyły się losy Hiszpana w Legii? Pół roku w Polsce, 15 meczów, 1 gol.
6. Freddy Adu (Sandecja Nowy Sącz)
„Następca Pelego„. Tak został nazwany głównie dzięki rozgłosowi na początku swojej kariery. Potem z każdym rokiem było coraz gorzej. Z czego zasłynął na polskich boiskach? Tak właściwie z niczego, ponieważ … oblał testy w Sandecji.
7. Valeri Qazaishvili (Legia Warszawa)
Do ekstraklasy przyszedł w wieku 23 lat. Mimo dość młodego wieku miał już za sobą ponad 100 spotkań w Eredivisie! W Legii Warszawa spędził 1 sezon w ramach wypożyczenia z Vitesse. W barwach warszawskiego klubu zdobył 1 bramkę oraz dołożył do tego 2 asysty. Wszystko to w 16 meczach. Obecnie Gruzin kontynuuje karierę w Stanach Zjednoczonych.
8. FABIAN SERRARENS (Arka Gdynia)
Tym razem piłkarz, a raczej kopacz, który jakimś cudem do tej pory pobiera pensje z kasy polskiego klubu. Przyszedł do Polski jako doświadczony holenderski napastnik, z doświadczeniem w postaci ponad 200 występów na poziomie pierwszej oraz drugiej ligi w Holandii. Gość z takim bagażem doświadczeń powinien zagwarantować takiej drużynie jak Arka co najmniej 7-8 bramek na sezon. Spytacie, jak jest w rzeczywistości? 15 rozegranych gier, 0 bramek. No coś poszło nie tak.
9. Michał Masłowski (Legia Warszawa)
Do Legii przychodził po niesamowicie udanym sezonie w barwach bydgoskiego Zawiszy. Do kasy Zawiszy wpłynęła za ten transfer nie mała suma – 800 000 €, co jak na polskie warunki było kwotą wysoką, ale uzasadnioną. W barwach Legii rozegrał 34 mecze, w których zdobył zaledwie 1 bramkę i nie zaliczył żadnej asysty. W międzyczasie był wypożyczany do Piasta Gliwice, jednak nawet tam nie zdołał powrócić do szczytu swojej formy. Od września 2017 roku kontynuuje grę dla chorwackiej drużyny HNK Gorica.
10. Nicki Bille Nielsen
Duńczyk w Polsce zostanie zapamiętany głównie za swoje akcje pozaboiskowe. Lech zapłacił za Duńczyka 400 000 euro, a w ekstraklasie zdobył 4 bramki. Jak łatwo policzyć, 1 bramka kosztowała 100 000 euro… W styczniu 2018 roku odszedł do greckiego Panioniosu.
W kwietniu 2019 roku został skazany na 4 miesiące więzienia. Rok wcześniej w pazdzierniku napadł na kolarza z bronią w ręku. A to nie wszystko. O wszystkich tych akcjach było w Polsce zdecydowanie głośniej, aniżeli o jego występach w barwach Lecha.
